Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

υπομονη...

είναι και σήμερα μία από αυτές τις νύχτες που εύχομαι να περάσουν...
κλεισμένη στο σκοτεινό δωμάτιο μου, σ'αυτό το δωμάτιο που δεν μου επιτρέπεται να βγω... τουλάχιστον μέχρι αύριο... μέχρι αύριο το πρωί...

η μουσική... αυτή η μουσική... με αγκαλιάζει τόσο τρυφερά... κλείνω τα μάτια... πόσο όμορφος είναι ο κόσμος πίσω απ τα κλειστά βλέφαρα μου... ονειρεύομαι... ξέρεις γιατί... γιατί είναι ο μόνος κόσμος στον οποίο μπορώ και νιώθω ελεύθερη... μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι...

υπομονή... ΗΛΙΘΙΑ ΑΠΑΙΣΙΑ λεξη! αλλά δεν έμεινε και τίποτε άλλο... αχ... λίγο ακόμη... αλλιώς Μ. μου θα τα πούμε πολύ σύντομα... στο υπόσχομαι...

καληνύχτα σου..