Και εκεί που νιώθω πως αν σταματήσεις να παίζεις κιθάρα, το οξυγόνο δεν
φτάνει να γεμίσει τους πνεύμονες μου… ξαφνικά αρχίζεις να χάνεσαι στους δρόμους
της μουσικής και να με τραβάς και εμένα απ’ το χέρι. Δεν φέρω καμία αντίσταση! Είναι
λες και η κιθάρα είναι η μοναδική αγάπη που γνώρισες! Το μόνο θηλυκό που
αγάπησες!
Οι δρόμοι που διαβαίνω όταν σε ακούω να παίζεις δεν έχουν καμία σχέση με τους
πραγματικούς γκρι δρόμους. Είναι γεμάτοι χρώματα και μέθη! Μην σταματήσεις ποτέ! Είναι αυτό που έχεις να
δώσεις στον κόσμο! Είναι το μόνο σοκάκι του δρόμου σου που πάντα θα είναι
γεμάτο δημιουργία, έμπνευση και έρωτα… και παρόλο που και εσύ το ξέρεις, είμαι
σίγουρη πως είσαι σίγουρος, είναι λες και θες μόνος σου να ζωγραφίζεις νέους
δρόμους ίσως γεμάτους αβεβαιότητα. Λες αυτό να είναι η περιπέτεια;
Εγώ γνωρίζω τη δική μου μέσα από εσένα… νιώθω λες και είμαι ελεύθερη στη
θάλασσα, λες και ταξιδεύω πάνω σε ένα πλοίο το οποίο ανά τακτά διαστήματα
γίνεται υποβρύχιο και γνωρίζω την πραγματική μαγεία. Τον προορισμό δεν τον ξέρω
αλλά έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελευθερία που φυσάς σε κάθε κομμάτι του
σώματος μου.
Πόσο καλά τον ξέρεις το δρόμο!
Αλλά ακόμη δεν έχεις συνειδητοποιήσει ότι εσύ είσαι ο οδηγός. Ο δρόμος
είναι χαραγμένος στο άγνωστο το οποίο εσύ γνωρίζεις τόσο καλά. Ειρωνεία έτσι;
Για εμένα είσαι γεμάτος θαλασσινό γλυκό νερό. Φυσικά όχι πόσιμο, νιώθω λες
και παίρνω μονάχα μια γεύση. Σε αυτό κρύβεται η μαγεία, η πρόκληση. Με προκαλείς
να ψάξω και μπαίνω σε αυτό το ταξίδι πριν καλά καλά το καταλάβω. Πλέον μπορώ να
γράφω μόνο όταν σε ακούω να παίζεις μουσική. Πριν μπορούσα μόνο όταν κατέφθανα στους
δρόμους της λύπης. Σε ευχαριστώ για αυτό το δρόμο που με συνοδεύεις, σε
ευχαριστώ που μου δείχνεις την ομορφιά. Ευχαριστώ που είσαι η ομορφιά.
Οι ήχοι της κιθάρας σου ξυπνούν πόθους που κάποτε άκουγαν μόνο μερικά κεριά
και πέτρες, λουσμένες αλάτι. Τώρα νιώθω λες και αν τους άκουγε όλος ο κόσμος,
όλη η γη, όλο το σύμπαν, όλο το άπειρο θα φαινόμουν σχεδόν λογική. Λογική; Τι χαζή,
χαζή, χαζή λέξη! Λες και πραγματικά υπάρχει! Εδώ νιώθω μέσα στον κύκλο! Νιώθω ένα
με αυτόν! Είμαστε ο κύκλος! Είμαι ο κύκλος! Νιώθω πως τα μάτια μου είναι
πολύχρωμα και αντιλαμβάνονται τα πάντα! Τρομερή η δύναμη της αφής, της όσφρησης.
Μου αρέσει να σε αγγίζω… τα βράδια κυρίως, που η νύχτα έχει διαφορετικό άρωμα.
