ευχαριστώ

ονειρεύομαι... ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου όλοι μας θα έχουμε ένα σπίτι, όλοι το ίδιο σπίτι, τη μάνα γη...

ονειρεύομαι ένα σπίτι όπου όλοι θα έχουμε τον ίδιο πατέρα, τον ουρανό.

ονειρεύομαι ένα σπίτι όπου όλοι θα είμαστε αδέρφια και αγαπημένοι.

ονειρεύομαι ένα σπίτι όπου η χαρά θα τριγυρνά και η ευλογία θα την ακολουθεί.

καθόμουν λοιπόν τις προάλλες και ονειρευόμουν... ύστερα συνειδητοποίησα ότι τα όνειρα μου είναι ουσιαστικά οι επιθυμίες μου... στη συνέχεια παρατήρησα ότι έχω ένα σπίτι σαν και αυτό των ονείρων μου... τη γη... και χωράμε όλοι μας μέσα αρκεί να το αντιληφθούμε... άρα έχω ότι θέλω... πάντα το είχα αλλά δεν το έβλεπα και δεν το εκτιμούσα.. 

αλήθεια ζω μέσα σε αυτόν τον κόσμο, έχω δύο γονείς μητέρα τη γη και πατέρα τον ουρανό... αδέρφια μου είναι όλοι οι άνθρωποι, τα φυτά και τα ζώα... αν το παρατηρήσουμε είμαστε όλοι τόσο στενά συνδεδεμένοι... δυστυχώς όμως οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής, προσπαθούν να μας αποσπάσουν... 

δεν θα σταματήσω ούτε μία μέρα να νιώθω ευγνώμων για όλα όσα έχω, για αυτά που δεν έχω αλλά και για αυτά που θα αποκτήσω... ευχαριστώ μάνα γη και πατέρα ουρανέ.... 

ευχαριστώ το νερό, σε κάθε του μορφή γιατί κρύβει μέσα του τη ζωή, γιατί είναι η ζωή που κυλά παντού και γιατί δίνει ζωή.... ευχαριστώ το νερό που δεν έχει αποκαλύψει ακόμα όλα του τα μυστικά, το ευχαριστώ που ξέρει να προστατεύει τον εαυτό του απ τον άνθρωπο και παρόλο το κακό που του έχουμε κάνει εξακολουθεί να μας συγχωρεί και να μας κρατά ζωντανούς και υγιείς! (μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος ξέρει περισσότερα για την επιφάνεια του φεγγαριού απ’ ότι για το βυθό των θαλασσών μας!)

ευχαριστώ τη μητέρα μου γιατί με πόνο και δάκρυα με έφερε σε αυτόν τον κόσμο, ευχαριστώ τόσο πολύ και κυριολεκτικά μέσα απ τη καρδιά μου τη μητέρα μου που μου έδωσε αυτό το δώρο... το πιο πολύτιμο όλων τη ζωή... 

ευχαριστώ που έμαθα να αγαπώ, γιατί είναι άλλο ένα υπέροχο δώρο...