χορός στο σεληνόφως

Αν και παραμένεις αμέτοχο υφαίνεις μέσα μου σιγά - σιγά την ανησυχία μα και την γαλήνη
πως είναι δυνατό αυτό;
γλυκό μα και τρομακτικό τσίμπημα.
ίσως να τα πούμε ίσως και όχι, μα νιώθω πως ήδη σ΄αγαπάω.
μην με εγκαταλείψεις...
τι βλέπεις εκεί; εκεί! εκεί απέναντι!
εγώ βλέπω καθαρά, γαλανά, ποταμίσια  νερά και μια λεπτή μαυροντυμένη αέρινη μορφή.
τι να προμηνύει άραγε;
εσύ τι βλέπεις;
πάμε να δούμε από κοντά;
μια ζάλη, μεγάλη χορεύει γύρω από το κορμί μου, μια μαύρη σκιά αγκαλιάζει βίαια και με τόσο θράσος τα μάτια μου...
δεν βλέπω.
ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ!
ολόκληρο το σώμα παραλύει και υπακούει στη δύναμη που με θέλει σωριασμένη στο πάτωμα, αδύναμη.
γλυκιά, δυνατή προσταγή
πόση δύναμη κρύβεις;
είμαι ανίκανη να σε αντιμετωπίσω.
δεν πονάω τόσο...
απλά κοιμάμαι για λίγο
θα είναι όμορφα όταν ξυπνήσω;
θα βρω τη δύναμη να σηκωθώ;
ήδη σε αγαπάω...
χορέψαμε μαζί στο σεληνόφως και χάσαμε.
ηττηθήκαμε από την δίψα μας που δεν δρόσισε τελικά τα σώματα μας...