ΤΟ μικρό, παλιό σπίτι στη Σύρο

Κάποια βράδια έχουν καταντήσει τρομερά μοναχικά...

Η μοναχικότητα που κάποτε με γοήτευε ορισμένες φορές με πνίγει.

Σύντροφοι μου είναι ένα ποτήρι, ένα τσιγάρο και λίγα κεριά...

Λίγα κεριά που  μόνα τους ακούν τις σκέψεις μου, τις υποσχέσεις, τις επιθυμίες, τα όνειρα μου.

Τουλάχιστον αυτά δίνουν την υπόσχεση πως θα τα κρατήσουν μακριά απ’τον άσχημο κόσμο έξω απ΄το μικρό σπιτάκι που μένω...

Δεν θα μείνω για πολύ όμως. Σε λίγες μέρες φεύγω.

Με παίρνουν οι υποσχέσεις και οι υποχρεώσεις, η πραγματική ζωή έξω απ’ την ελαρφιά κουνουπιέρα του κρεβατιού μου στο μικρό, τόσο  αγαπητό αυτό σπίτι.