Η νύχτα με
κρατά στην αγκαλιά της και μου ψιθυρίζει ιστορίες που όλες έχουν ένα κοινό
σημείο. Το παρελθόν. Εγώ όμως τις βαρέθηκα αυτές τις ιστορίες… μου κρύβουν το
παρόν και το μέλλον… και παρόλο που την παρακαλώ να σταματήσει αυτή
συνεχίζει... άρχισα όμως να ακούω τις ιστορίες που έχει να μου πει η καινούργια μέρα, το ξημέρωμα και τώρα βρίσκομαι στη κάπου στη μέση βαδίζοντας όμως για ψηλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου